Niech no tylko zakwitną jabłonie

Jak największy cud, wraz z wiosną na drzewach rozkwitają niewielkie kwiatki. Powietrze przesyca słodki zapach i szum pracujących w pocie czoła owadów. Drzewa okrywają się delikatnym welonem, chowając dopiero rodzącą się zieleń i brunatność silnych konarów. Wiatr strąca pyłek i płatki, które, gdyby nie ciepło słońca, można by uznać z daleka za śnieg. To ulotny spektakl, w którym owocowe drzewa prezentują swoje nienachalne i naturalne piękno. 

Trudno oderwać wzrok od tego cudu. Trudno uwierzyć, że potężne drzewa noszą w sobie coś tak delikatnego. Jest czas kwitnienia, a potem czas owocowania. Jest piękno, które kryje się w maleńkich płatkach i ich tajemniczej roli. To piękno, które nie przemija. Dojrzewa z czasem w słodkich owocach. Prawdziwe piękno czyni świat lepszym, a można się o tym przekonać właśnie pod kwitnącym drzewem...