Takie drzwi - nie wiadomo dokąd, nie wiadomo po co, nie wiadomo dlaczego właśnie one przyciągnęły mój wzrok. Nie mogłam przejść obojętnie obok ich nienachalnego błękitu i wkomponowanej w nie szyby, otoczonej białą ramą. Nie bez znaczenia były zapadnięte schodki prowadzące wprost do nich. Obmalowano je na biało, by odróżniały się na ceglanej ścianie. Takie właśnie drzwi skradły moje serce w Lutolu Mokrym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz